ਸ਼ਿਕਵਾ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਰਾਹਵਾਂ ਨਾਲ
ਜੰਗਲ ਖੇਤ ਗੁਫਾਵਾਂ ਨਾਲ
ਮੈਥੋਂ ਚੋਗਾ ਚੁਗਣ ਬਾਅਦ ਜਾ ਬੈਠੇ ਕੰਧ ਬਿਗਾਨੀ ਤੇ
ਕੁਝ ਨਾ ਸ਼ੁਕਰੇ ਆਖ ਰਹੇ ਨੇ ਯਾਰੀ ਛੱਡ ਹਵਾਵਾਂ ਨਾਲ
ਨਾ ਤੂੰ ਦਿਲ ਦੀ ਰਾਣੀ ਨਿਕਲੀ ਨਾ ਮੈਂ ਰਾਜਾ ਖ਼ਾਬਾਂ ਦਾ
ਕਿਹੜਾ ਸੁਰਗ ਬਣਾ ‘ਤਾ ਘਰ ਨੂੰ ਲਏ ਫੇਰਿਆਂ ਲਾਵਾਂ ਨਾਲ
ਆਖਿਰ ਕਦ ਤੱਕ ਜਤੀ ਸਦਾਊ ਪਾਕੇ ਰੇਬ ਕਛਿਹਰੇ ਨੂੰ
ਹਰੀਆਂ ਲਗਰਾਂ ਚਰਦਾ ਜਿਹੜਾ ਸਾਨ ਬਦਲਵੀਆਂ ਗਾਂਵਾਂ ਨਾਲ
ਬਸਤੀ ਦੇ ਵਿਚ ਰੌਲਾ ਪੈ ਗਿਆ ਹੰਸ ਕੋਧਰਾ ਖਾਂਦਾ ਨਹੀਂ
ਪਰ ਉਹ ਸਾਲ਼ਾ ਗੰਦ ਖਾ ਗਿਆ ਕਰ ਸਮਝੌਤਾ ਕਾਂਵਾਂ ਨਾਲ
ਹਾਥੀ ਦੇ ਘਰ ਆਉਣ ਜਾਣ ਸੀ ਢਿੱਡ ਹੋ ਗਿਆ ਕੀੜੀ ਨੂੰ
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਕੀ ਫੂਕਤਾ ਸ਼ਿਵ ਜੀ ਵਾਂਕਰ ਸਾਹਵਾਂ ਨਾਲ
ਔੜੀ ਉਮਰੇ ਫੁੱਲ ਖਿੜ ਗਿਆ ਮਾਰੂਥਲ ਵੀ ਟਹਿਕ ਪਿਆ
ਬਾਬੇ ਅਮਰੇ ਦੀ ਅੱਖ ਲੜ ਗਈ ਕੰਜ ਕੁਆਰੇ ਚਾਵਾਂ ਨਾਲ
ਅ ਸ ਅਮਰ
You must be logged in to post a comment.